Testosteron propionaat

Overzicht

Testosteronpropionaat, onder andere bekend onder de merknaam Testoviron, is een androgeen- en anabole steroïde (AAS)-medicatie die voornamelijk wordt gebruikt bij de behandeling van lage testosteronspiegels bij mannen. Anabole androgene steroïden (AAS) werden oorspronkelijk ontwikkeld in de late jaren 1930 en worden sinds 1950 gebruikt om atletische prestaties en mannelijke fysieke aantrekkelijkheid te verbeteren en het lichaamsbeeld voor beide geslachten te verbeteren. fysieke verschijning Dienovereenkomstig verhoogt AAS het lichaamsgewicht, de vetvrije massa, de spieromvang en de krachttraining bij gezonde mannen die gedurende 10 weken wekelijks 600 mg testosteron krijgen . Bij afwezigheid van krachttraining wordt de spieromvang vergroot door hogere doses AAS

Figuur 1 de chemische structuur van testosteronpropionaat

toepassingen

Testosteronpropionaat wordt vaak gebruikt voor het opbouwen van spiermassa. De oorspronkelijke medische indicatie is voor de behandeling van androgeendeficiëntie bij mannelijke volwassenen in hypogonadisme of andropaus . Tegenwoordig is testosteronpropionaat geïndiceerd voor gebruik bij vaarzen om maximale groei te stimuleren.
Hypogonadisme (late puberteit en voortijdige beëindiging van de groei bij adolescenten, sommige vormen van impotentie) is de meest voorkomende indicatie voor AAS-therapie bij mannen. Op dit moment keurde de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) het klinische gebruik van AAS goed voor de behandeling van hypogonadisme, bloedarmoede bij nier- en beenmergfalen, endometriose, kanker en wasting-syndroom bij infectie met het humaan immunodeficiëntievirus [8,9] ^.. De andere klinische toepassingen van AAS omvatten de behandeling van katabole toestanden en cachexie (d.w.z. chronische obstructieve longziekte), therapie met corticosteroïden, osteoporose, groeistimulatie tijdens de mannelijke puberteit, profylaxe voor erfelijk angio-oedeem, leverziekte en transseksualiteit van vrouw naar man, hypoplastische anemie, meervoudige sclerose, seksuele disfunctie en depressie.
Testosteron is ook verkrijgbaar in verschillende farmaceutische formuleringen en wordt aanbevolen voor gebruik in de diergeneeskunde om chronische verspillende aandoeningen te behandelen en de eetlust en het uiterlijk te verbeteren. Bovendien bieden apotheken voor veterinaire bereidingen tal van testosteron-esterpreparaten in olie en testosteronsuspensie in waterige drager te koop aan

Farmacodynamiek

De toediening van testosteronpropionaat kan de productie van eiwitten induceren die verband houden met de mannelijke seksuele ontwikkeling. Aan de andere kant vertoont testosteron zelf een oestrogene activiteit als gevolg van interactie met aromatase-enzym, dus de continue toediening van testosteronpropionaat kan de verhoging van plasma-oestrogeen veroorzaken. Klinische onderzoeken toonden ook een afname van LH in het plasma aan na toediening van testosteronpropionaat

Actie modus

Aangenomen wordt dat anabole steroïden hun werking uitoefenen via verschillende mechanismen. Deze mechanismen omvatten het moduleren van de androgeenreceptorexpressie als gevolg van [i] intracellulair metabolisme en door [ii] directe invloed op de topologie van de androgeenreceptor en dus de daaropvolgende interactie met co-activatoren en transcriptionele activiteit. Andere mechanismen zijn onder meer [iii] een antikatabolisch effect door de expressie van de glucocorticoïdreceptor te verstoren; en [iv] door niet-genomische, maar ook door genomische routes in het CZS, resulterend in gedragsveranderingen. Deze mechanismen worden hierin besproken. Vrij testosteron [T] wordt getransporteerd naar het cytoplasma van doelweefselcellen, waar het verder bindt aan de androgeenreceptor of wordt gereduceerd tot 5alpha-dihydrotestosteron (DHT) door het cytoplasmatische enzym 5alpha-reductase.

De relatie met obesitas

Verschillende onderzoeken hebben een omgekeerde relatie aangetoond tussen indicatoren van obesitas (body mass index, middelomtrek, een betrouwbare indicator van viscerale obesitas) en testosteronniveaus in alle leeftijdsgroepen . Obesitas draagt ​​bij aan het ontstaan ​​van type II diabetes mellitus (T2DM), dyslipidemie, hypertensie en dus MetS. Een omgekeerd verband tussen de ernst van kenmerken van MetS, T2DM en plasmatestosteron is eerder gemeld . In één onderzoek was deze associatie onafhankelijk van leeftijd en body mass index , wat de complexiteit van de relatie tussen testosteron en obesitas onderstreeptDit bleek ook uit een ander onderzoek dat de prevalentie van lage testosteronspiegels bij mannelijke T2DM-patiënten verifieerde, gerelateerd aan variaties in BMI, middelomtrek, neuropathie, triglyceriden, CRP, glucose, insuline en HOMAIR, maar geen toename van stille myocardischemie of perifere myocardischemie. arteriële ziekte werd vastgesteld. Dit wordt ondersteund door andere onderzoeken die een verband leggen tussen laag testosteron, cardiovasculair risico en insulineresistentie (ter beoordeling ). Hoewel leeftijd wordt geassocieerd met de prevalentie van MetS, vertonen jonge mannen met kenmerken van de MetS verlaagde testosteronniveausen behandeling met testosteron bij deze personen heeft een positief effect op gewichtsvermindering, met gelijktijdige vermindering van insulineresistentie (IR). De exacte pathofysiologische mechanismen die verantwoordelijk zijn voor verlaagde testosteronniveaus bij obesitas worden nog onderzocht , maar er is aangetoond dat hyperinsulinemie de serumtestosteronniveaus onderdrukt . Testosteronspiegels zijn verlaagd bij mannen met T2DM, met een omgekeerd verband tussen testosteronniveaus en geglycosyleerd hemoglobine (HbA1c) en dit gebeurt onafhankelijk van medicijnen, zoals statines. Bij mannen met een lage plasmatestosteronspiegel is de kans op T2DM groter en verschillende grote prospectieve onderzoeken hebben aangetoond dat lage T-testosteronspiegels de ontwikkeling van T2DM bij mannen voorspellen. Lage niveaus van testosteron worden geassocieerd met een verminderde vetvrije massa, en relatieve spiermassa wordt omgekeerd geassocieerd met insulineresistentie en prediabetes

Bijwerkingen en voorzorgsmaatregelen

Testosteronpropionaat is een soort AAS. De meest voorkomende omkeerbare bijwerking van AAS is cosmetisch van aard. Het oraal gebruikte AAS kan hepatotoxiciteit veroorzaken. Er is echter geen rapport dat hepatotoxiciteit beschrijft als gevolg van het gebruik van parenterale AAS-preparaten, die bij langdurig gebruik de hartspieren lijken te beschadigen . Er zijn verschillende bijwerkingen van AAS-gebruik zoals; hoofdpijn, gastro-intestinale irritatie, vochtophoping in de ledematen, diarree, buikpijn, vette huid. Bovendien kunnen geelzucht, menstruele afwijkingen, hypertensie en infecties op de injectieplaats worden waargenomen. Acne ontwikkelt zich bij beide geslachten tijdens de puberteit tijdens de behandeling met AAS als gevolg van afscheiding van het natuurlijke talg en de groei van talgklieren. Mannen die hoge doses AAS gebruiken, kunnen verhoogde oestrogeenspiegels hebben, vergelijkbaar met vrouwen tijdens een normale menstruatiecyclus. Dit effect is het resultaat van aromatisering van testosteron, gedeeltelijk tot oestrogenen. Daarom kunnen gynaecomastie en borstpijn worden waargenomen bij mannen die hoge doses AAS gebruiken.
Chronische bijwerkingen die verband houden met AAS-misbruik omvatten acne, urogenitale problemen, endocriene afwijkingen, neuropsychiatrische stoornissen, lever- en cardiovasculaire aandoeningen. Acne is een veelvoorkomend nadelig effect van AAS-gebruik dat wordt waargenomen bij bijna 50% van het androgeengebruik. Acne fulminans en acne conglobata zijn de meest voorkomende vormen van acne geassocieerd met AAS . Onderwerpen die AAS gebruiken, moeten worden gewaarschuwd dat acne geassocieerd met AAS erger kan worden met vitamine B-supplementenGynaecomastie en onderdrukking van spermatogenese zijn frequente gevolgen van AAS-gebruik. Een hoge dosis AAS onderdrukt de hypothalamus-hypofyse-gonadale as als gevolg van negatieve feedback en het kan weken of maanden duren voordat de as hersteld is. Bijgevolg kan atrofie van de tubuli seminiferi in deze periode leiden tot subfertiliteit of onvruchtbaarheid . Bovendien kunnen proefpersonen symptomen van hypogonadisme [erectiestoornissen, laag libido en lage vitaliteit] blijven ervaren, zelfs na stopzetting van AAS totdat de as herstelt. Recente rapporten suggereren dat het gebruik van clomifeencitraat het herstel van de gonadale as kan bespoedigen

Chemische eigenschappen

Testosteronpropionaat komt voor als wit of bijna wit poeder of kleurloos tot lichtgeel, kristallen of kristallijn poeder. Het is vrij oplosbaar in methanol en in ethanol en praktisch onoplosbaar in water.

Toepassingen

Testosteronpropionaat is een medicijn tegen androgeen en anabole steroïden (AAS), dat de ontwikkeling van het mannelijke fenotype tijdens de embryogenese en de puberteit stuurt. Het wordt veel gebruikt door atleten en bodybuilders voor fysieke prestatieverbetering. Testosteronpropionaat is ook gebruikt voor het bestuderen van de effecten ervan op drachtige ooien.